تصویر

کمپ آرام

Eiga Yurukyan {Laid-Back Camp}

(2022)

هر بار که می خواهم راجب یک انیمه بنویسم اول از همه باید تکرار کنم که ژاپنی ها برای ساخت انیمه سراغ هر سوژه ایی که فکرش را بکنید رفته اند و باز هم سراغ هر سوژه ایی که حتی نتوانید فکرش را بکنید هم خواهند رفت! " کمپ آرام " برگرفته از مجموعه مانگایی به همین نام نوشته فرد ناشناسی با نام مستعار آفرو! است . یک مجموعه انیمه سریالی و یک سریال تلوزیونی لایو-اکشن هم براساس این مجموعه مانگا ساخته شده ، اما بنده متوجه نشدم که آیا انیمه سینمایی دنباله آنهاست یا چکیده ایی از انیمه سریالی است ، که البته با توجه به اینکه داستان فیلم کمی ناقص و شتابزده به نظر می رسد بیشتر احتمال می دهم چکیده همه یا بخشی از انیمه سریالی باشد . کارگردان هر دو انیمه سریالی و سینمایی هم یکی است و یوشویاکی یوگوکو آنها را برای شرکت نوپای C-Station ژاپن ساخته . داستان این فیلم (و سریال و مانگای منبع اقتباس) درباره چند دختر جوان است که از کودکی با یکدیگر دوست بوده و عاشق کمپ زدن در دل طبیعت هستند . حالا که آنها بزرگ شده اند هرکدام شغل و زندگی خودشان را دارند اما عشقشان به کمپ زدن با وجود مشغله فراوان همچنان برقرار است تا اینکه از آنها خواسته می شود یک محوطه قدیمی و متروکه را تبدیل به یک کمپ خانوادگی کنند . آنها با چند ماه کار و تلاش شبانه روزی و کمک گرفتن از دوستان و همسایگان و مقامات ، کار را تا حدودی زیادی پیش می برند تا اینکه معلوم می شود زیر این محل بقایای باستانی از دوران قدیم وجود دارد و مقامات درباره کاربری آنجا دچار تردید می شوند ... همانطور که گفتم داستان کمی ناقص و شتابزده است و همین مسئله باعث می شود مخاطبی که دنبال کننده مانگاها و انیمه سریالی آن نبوده ، نتواند بخوبی با فیلم ارتباط برقرار کرده و از همه جزئیات سر در بیاورد . اصولاً طی سال های اخیر این به یک رسم در ژاپن تبدیل شده که حتماً یک نسخه سینمایی از روی سریال انیمه شان بسازند تا مخاطبان بیشتری را جذب کنند ، اما برای مخاطب غیر ژاپنی که دسترسی محدودتری به اصل اثر دارد ، این مسئله مزیت محسوب نمی شود . انیمه های داستانی غیر فانتزی ژاپنی موفق آنهایی هستند که کاملاً اورژینال بوده و داستانشان را با پختگی و جزئیات کامل تعریف می کنند (مثل انیمه بسیار زیبای " برفراز تپه پاپی " ساخته گورو میازاکی) و خلاصه سازی داستانی در این زیر ژانر چندان کارآمد نیست .

(تماشای این انیمه به دلیل وجود برخی سکانس های نامناسب (از نظر پوشش کاراکترها) بدون سانسور توصیه نمی شود)

***

تصویر

گمشده و عشق

Lost and Love

(2015)

فیلم ساخته پنگ سانیوآن محصول مشترک سینمای چین و هنگ کنگ ، فیلم چندان جدیدی نیست و قبلاً قسمت هایی از آن را در تلوزیون دیده بودم . اما این بار آن را کامل تماشا کردم و لازم دیدم توضیح مختصری درباره موضوع آن بدهم . این فیلم درباره معضل " کودک ربایی " و " قاچاق کودکان " در چین است . در دهه های هشتاد و نود قرن بیستم باندهای سازمان یافته تبهکاری هر سال هزاران کودک را از سراسر چین ربوده و به خانواده های فاقد کودک می فروختند یا حتی به خارج از کشور برای اهداف شوم تری قاچاق می کردند . در دو دهه اخیر با افزایش حساسیت پلیس چین و استفاده از تجهیزات پیشرفته ، مبارزه با این گروه ها افزایش یافته و تعداد کودکان ربوده شده به شکل محسوسی کاهش یافته است ، با این وجود هنوز هم هزاران خانواده هستند که اطلاعی از سرنوشت کودکان ربوده شده خود نداشته و همچنان با امید به یافتن آنها زندگی می کنند . تاکنون چندین فیلم و سریال در چین با این موضوع ساخته شده و بخصوص برنامه های آموزشی متعددی برای مقابله خانواده ها با کودک ربایان و اقدامات فوریتی پلیسی (در صورت وقوع کودک ربایی) تولید شده ، اما در بین فیلم های سینمایی مطمئناً فیلم " گمشده و عشق " مهمترین و معروف ترین مورد محسوب می شود ؛ قهرمان این فیلم مردی است که حدود پانزده سال قبل پسرش دزدیده شده و او که تمامی راه های ممکن برای جستجوی فرزندش را امتحان کرده حالا با موتورسیکلت به دل جاده ها می زند و با حمل بنر از مردم درخواست کمک می کند و از این طریق هم شبکه ایی از فعالان مبارزه با کودک ربایی در فضای مجازی ایجاد کرده است . در حین جستجوهایش با مرد جوانی مواجه می شود که او هم حدود بیست سال قبل ربوده شده و حالا با کمک خاطرات مبهمی که از کودکی اش دارد به دنبال پیدا کردن خانواده اش می باشد . این دو با هم همراه می شوند و در حالی که به نظر می رسد پیرمرد تا یک قدمی پیدا کردن پسرش رفته و ناکام مانده ، اما موفق می شوند خانواده مرد جوان را یافته و به هم برسانند . این وسط داستان سومی هم از یک ربایش جدید تعریف می شود که زن جوان بعد از ربوده شدن کودک خردسالش دچار افسردگی می شود و بی اطلاع از اینکه پلیس موفق به یافتن کودک شده دست به خودکشی می زند ، تا نشان داده شود که این وقایع همیشه پایان خوشی ندارند و خانواده ها نباید امیدشان را از دست بدهند . بازی های بوران جینگ (در نقش ژنگ - مرد جوان) و بخصوص اندی لائو (لی - پیرمرد) نقاط قوت اصلی جذابیت این فیلم هستند . اندی لائو بازیگر بزرگ و مهمی در صنعت سینمای هنگ کنگ است و تاکنون فیلم های زیادی با بازی او دیده ام اما در هیچکدام به این حد از پختگی و استادی در بازیگری نرسیده بوده است .

(تماشای این فیلم به دلیل وجود برخی سکانس های ناراحت کننده ، به افراد کمتر از 13 سال توصیه نمی شود)

***

تصویر

جنگجویان آینده

Warriors of Future

(2022)

ژانر علمی-تخیلی در سینمای چین و هنگ کنگ طی سال های اخیر مورد توجه ویژه قرار گرفته و بخصوص بعد از موفقیت فیلم " زمین سرگردان " (که دوبله قسمت دومش هم اخیراً منتشر شده و هنوز تماشا نکرده ام) فیلمسازان زیادی به کار در این ژانر علاقه نشان می دهند . نگ ین فا هم که پیشتر مسئول جلوه های ویژه تعدادی از فیلم های سینمای هنگ کنگ بوده ، در اولین تجربه کارگردانی اش سراغ این ژانر رفته و فیلمی ساخته که در بهترین حالت می توان آن را یک " کلیشه زیر متوسط " نامید! سال 2055 جهان در مرز نابودی بر اثر آلودگی و بلایای مختلف قرار دارد و هنگ کنگ از معدود شهرهایی است که انسان ها هنوز زندگی سالمی در آن دارند تا اینکه یک شهاب سنگ با مرکز شهر برخورد کرده و به دنبال آن گیاهی غیر زمینی و ویرانگر شروع به رشد می کند . مرکز شهر قرنطینه و از جمعیت خالی می شود اما قرار است بزودی بارندگی شدیدی رخ دهد که به دنبال آن سرعت رشد گیاه چندین برابر بیشتر خواهد شد . یک دانشمند پیشنهادی را ارائه می دهد که هم سرعت رشد گیاه متوقف شود و هم آن را تبدیل به یک تسویه کننده برای جو زمین نمایند . گروهی از نظامیان مامور انجام این مهم می شوند اما در داخل تشکیلات نظامی یک نفر هست که منافعش در شکست ماموریت می باشد پس ... جلوه های ویژه فیلم نسبتاً قابل توجه است که با در نظر گرفتن سابقه کارگردان ، جای تعجب ندارد ، اما همانطور که گفتم داستان بسیار کلیشه ایی و قابل حدس پیش می رود و انواع و اقسام سوژه های پرکاربرد در فیلم های علمی-تخیلی (بخصوص از زیر ژانر فاجعه ایی) را آن هم به سطحی ترین شکل ممکن در این فیلم کپی برداری نموده اند . بازی ها هم اصلاً تعریفی ندارند و کاملاً مشخص است هیچکدام از بازیگران فیلم علاقه خاصی به این پروژه نداشته و فقط بخاطر پولش در آن بازی کرده اند! به هر حال فیلم تقریباً دو برابر بودجه ساختش در سینماهای چین فروش داشته و توسط نتفلیکس هم پخش جهانی شده است که یعنی تهیه کنندگان از نتیجه نهایی رضایت دارند ، حتی اگر فیلمی باشد که پنج سال بعد حتی خودشان هم یادشان نیاید در ساخت آن مشارکت داشته اند!

(تماشای این فیلم به دلیل وجود برخی سکانس های خشن و ترسناک ، به افراد کمتر از 13 سال توصیه نمی شود)

***

تصویر

6/45

6/45

(2022)

6/45 فیلم خیلی خوبی نیست و نقاط ضعف فراوانی دارد ، اما جسارت و شجاعت سازندگانش در بازی با خطوط قرمز سیاسی در کره جنوبی قابل ستایش است! فیلم ساخته پارک گئو تای درباره یک بلیط بخت آزمایی است . یک سرباز هنگ مرزبانی تصادفاً بلیطی را پیدا می کند که برنده جایزه اصلی شده . در حالی که او برای آینده نقشه می کشد ، بلیط را باد به آنسوی منطقه غیرنظامی (منطقه حائل بین دو کره که از زمان برقراری آتش بس در سال 1953 متروک مانده و با موانع مختلف نظامی و میدان های مین محصور گشته) می برد و یک سرباز شمالی آن را می یابد و با کمک دوستانش متوجه می شود که یک بلیط بخت آزمایی برنده یا به قول شمالی ها یک بلیط 6.45 است! سرباز جنوبی در جستجوی بلیط به آن سوی منطقه غیر نظامی می رود و با کسانی که بلیط را پیدا کرده اند مواجه می شود . حالا آنها مجبور به همکاری هستند چون شمالی هایی که بلیط را در اختیار دارند نمی توانند آن را نقد کنند و برای این کار به کمک همدستانی در جنوب مرز نیاز دارند و از سوی دیگر نمی توانند به آنها اعتماد کنند ... همانطور که گفتم بزرگترین ویژگی و امتیاز این فیلم بازی با خطوط قرمز سیاسی در کره جنوبی است ؛ سربازان کره شمالی آن هیولاهای بی احساسی که در تبلیغات همسایه جنوبی تصویر می شدند نیستند و اتفاقاً مخشان هم خیلی بهتر از جنوبی ها کار می کند که اکثراً افراد ساده دل و نچندان باهوشی در فیلم هستند! تنها شمالی خبیث افسر ارشد منطقه است که او هم شخصیتی قابل ترحم دارد! تازه کنایه های نیشدار فیلم به نظام سرمایه داری حاکم بر کره جنوبی را هم نباید فراموش کرد! با این وجود خود فیلمنامه بزرگترین نقطه ضعف فیلم هم هست ؛ وقایع خیلی تصادفی جفت و جور می شوند و پرداخت فکر شده ایی ندارند . بعضی از آنها هم که واقعاً احمقانه هستند و فقط محض خنده گرفتن از تماشاگر عوام به فیلم اضافه شده اند مثلاً سربازی که مامور می شود بلیط را به سئول برده و نقد کند آن را در جای حساسی از بدنش پنهان کرده و توجه بیش از حدش به آن باعث می شود تا توجه مردم را به عنوان فردی منحرف به خود جلب نماید و دردسرهای عجیبی برایش به وجود آورد ...

(تماشای این فیلم به دلیل وجود برخی سکانس های غیر اخلاقی ، بدون سانسور ، و به افراد کمتر از 13 سال توصیه نمی شود)

***

تصویر

مرد ماه

Moon Man

(2022)

همانطور که گفتم ژانر علمی-تخیلی در سال های اخیر بطور ویژه مورد توجه فیلمسازان چینی قرار گرفته . " مرد ماه " ساخته ژنگ چی یو را می توان نسخه تلفیقی دو فیلم " آرماگدون " رولند امریچ و " مریخی " ریدلی اسکات و البته با چاشنی کمدی به همراه قدری حس وظیفه شناسی ناسیونال سوسیالیستی چینی دانست! دونگ یو ، کارگر پروژه بین المللی سپر ماه عشق یک طرفه ایی به فرمانده پایگاه دارد . پروژه سپر ماه با هدف منحرف سازی و انهدام یک شهاب سنگ غول آسا که در حال حرکت به سمت زمین است به راه افتاده ، پروژه شکست می خورد و کارکنان پایگاه تخلیه می شوند و دونگ یو را جا می گذارند . دونگ یو که ارتباطش با زمین را از دست داده تصور می کند آخرین انسان زنده است اما سیستم دوربین های مداربسته پایگاه همچنان در حال ارسال تصاویر هستند و پایگاه فرماندهی زمین تصمیم می گیرد با هدف روحیه دادن به انسان های باقی مانده که در پایگاه های زیرزمینی زندگی می کنند ، این تصاویر را به صورت زنده پخش نماید حتی اگر بعضی از رفتارهای دونگ یو مایه آبروریزی باشد! ... مرد ماه از نظر علمی به اندازه فیلم اسکات معتبر و دقیق نیست و در بعضی موارد حتی کاملاً نشدنی است! اما جلوه های ویژه خوبی دارد و از نظر کمدی هم موفق است و تماشاگران را راضی نگاه می دارد . پایان بندی احساسی فیلم هم از آن دست مواردی است که تماشاگران غربی کمتر نمونه اش را دیده اند اما برای تماشاگران چینی آشناتر است . با تمام این تفاسیر کلیت فیلم می توانست نمره بالاتری بگیرد اگر آن کاراکتر اضافه ، کانگورو بد اخلاق ، که بعضی شوخی های فیلم حول آن شکل می گیرد ، اصلاً وجود نداشت! و کدام تهیه کننده به نمره بالاتر اهمیت می دهد وقتی فیلمش فقط در سینماهای چین حدود 460 ملیون دلار فروش داشته؟!

(تماشای این فیلم به دلیل وجود برخی سکانس های غیر اخلاقی ، بدون سانسور ، و به افراد کمتر از 13 سال توصیه نمی شود)

***

تصویر

نبرد دریاچه چیانگ جین 2 : پل واترگیت

The Battle at Lake Changjin II : Water Gate Bridge

(2022)

قسمت دوم فیلم نبرد دریاچه چیانگ جین با نام فرعی پل واترگیت (که احتمالاً یک طعنه آشکار سیاسی برای آمریکایی هاست) ساخته چن کایگه ، نسبت به فیلم اول داستان خلوت تری دارد ، تعداد کاراکترها و داستان های فرعی خیلی کمتر است و تمرکز روی خط داستانی اصلی بیشتر حفظ شده . بعلاوه فرصت بیشتری به کاراکترهای آمریکایی داده شده و عملاً به یک فیلم جنگی دو سویه (فیلمی که هر دو طرف نبرد را به یک نسبت نشان می دهد) تبدیل شده هرچند باز هم کاراکترهای آمریکایی کلیشه ایی هستند و رفتاری کاملاً قابل انتظار (برای مخاطب چینی) از خود بروز می دهند! داستان قسمت دوم درست از جایی شروع می شود که نبرد اصلی فیلم اول به پایان رسید و در واقع فیلم دوم از نظر روند زمانی بین پایان نبرد اصلی فیلم اول و پایان نهایی آن فیلم (فرار آمریکایی ها از بندر هانگنام) قرار می گیرد ؛ بعد از نبردی سخت برای تسخیر پایگاه فرماندهی آمریکایی ها ، به نیروهای باقی مانده گروهان هفتم دستور داده می شود به پلی که بر سر راه عقب نشینی نیروهای آمریکایی قرار دارد حمله کرده و با انهدام آن دشمن را به دام بیاندازند . نیروهایی که از پل محافظت می کنند چند برابر بیشتر هستند و تسلیحات بهتری دارند با این وجود چینی ها با امتیاز ابتکار و از خودگذشتگی سعی می کنند به هدفشان دست پیدا نمایند ... داستان منسجم تر و خلوت تر ، جلوه های ویژه چشمگیر ، و نگاهی نسبتاً منصفانه به مقوله بی رحمانه جنگ ، حتی اگر همچنان روی فداکاری و حس میهن پرستی تاکید داشته باشد ، باعث شده تا قسمت دوم نبرد دریاچه چیانگ جین نسبت به فیلم اول بسیار بهتر باشد . هرچند فروش 626 ملیون دلاری فیلم دوم در مقایسه با فروش 913 ملیون دلاری فیلم اول نشان می دهد که تماشاگران چینی بیشتر ترجیح می دهند شاهد پیروزی سربازانشان باشند تا فداکاریشان!!!

(تماشای این فیلم به دلیل وجود سکانس های متعدد خشن ، به افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود)